Seventh

Piosenka do rozdziału: <klik>

Katherine szła wąską uliczką Paryża z wzrokiem wbitym w ziemię. Cały czas myślała o Justinie, chłopcu którego wczoraj spotkała. W głowie próbowała odtworzyć sobie szczegóły jego nieziemskiej twarzy. Jego oczy skrywały pustkę, ale też pewien rodzaj radości jakby zawszę wierzył, że przyjdą lepsze dni. Nagle poczuła, że ktoś się z nią zderza. Na szczęście nie upadła, bo w porę utrzymała równowagę, jednak jej torebka upadła na ziemię wysypując całą zawartość na ziemię.
-Ja bardzo prze...- brunetka chciała przeprosić ale w tej samej sekundzie zobaczyła z kim się zderzyła. Chłopak miał kaptur naciągnięty na głowę i okulary przeciwsłoneczne ale Katherine od razu rozpoznała, że to Justin.
-Ja bardzo przepraszam.- wyjąkała zniewolona jego urodą. Szybko schyliła się aby pozbierać rzeczy które były wszędzie rozrzucone. 
-Nie ma sprawy. To moja wina.- uśmiechnął się Justin pomagając dziewczynie w zbieraniu rozrzuconych przedmiotów. Dziewczyna poczuła jego zapach. Pachniał złem, namiętnością i szczęściem, pachniał tym wszystkim, o czym marzy każda z kobiet, pachniał miłością. 
-Już drugi raz się spotykamy. To chyba przeznaczenie.- uśmiechnął się drugi raz podając dziewczynie torebkę z zawartością.
-Albo przypadek.- odpowiedziała zadziornie Katherine.
-Nie wierzę w przypadki.

Katherine obudziła się z mocnym bólem głowy. Domyśliła się, że to kac. Leżała nie w swoim łóżku, w dodatku naga. Rozejrzała się w okół siebie. Znajdowała się w zwykłej sypialni, pomalowanej na biało. Na ścianie powieszonych było kilka plakatów. Nie różniła się niczym od innych sypialni, była normalna. Starała się przypomnieć wczorajszą noc i ubierając się modliła się w duchu o to aby nie zrobiła niczego głupiego. Na miękkich nogach zeszła na dół. W okół siebie zobaczyła porozrzucane butelki po różnych alkoholach i ogólne pobojowisko. Dziewczyna weszła do salonu i zobaczyła Nialla który próbował sprzątać po wczorajszych szaleństwach. 
-O, cześć. Co się tak patrzysz? Chciałem robić imprezę to teraz mam.- powiedział z rozbawieniem blondyn dostrzegając Katherine.
-Niall... czy my...?- dziewczynie te słowa nie mogły przejść przez gardło.
-Chodzi ci o seks? Tak i najwyraźniej ci się podobało.- potwierdził Niall z ukrywanym uśmiechem. 
-Ja... przepraszam. Byłam pijana, nie wiedziałam co robię.- zaczęła tłumaczyć się dziewczyna jednak chłopak jej przerwał:
-Nie musisz się tłumaczyć. Też byłem pijany. Zapomnijmy o tym, dobrze?- to oświadczenie zdziwiło Katherine.
 Czuła się jak dziwka. Patrzył na mnie nią jak na zabawkę. Taką beznadziejnie, spieprzoną zabawkę. A ona nie chciała odmówić mu przyjemności. Dziecku nic się nie odmawia. Miała ochotę powiedzieć mu prosto w oczy "Pobaw się mną."
-A więc zacznijmy od początku. Jestem Katherine, znajomi nazywają mnie Kat.- przedstawiła się dziewczyna wyciągając rękę do chłopaka. On lekko ją ujął i delikatnie pocałował. 
-Jestem Niall. Miło mi cię poznać.- dziewczyna cicho zachichotała.
-----------------------------------------
No mamy kolejny rozdział za sobą. Podobał się Wam? Przechylony tekst na początku to opis drugiego spotkania JB i Katherine ;). Następny rozdział będzie lepszy. Dziękuje za wszystkie komentarze i proszę o nowe tutaj. A i może umiecie robić nagłówki na bloga? Albo znacie kogoś takiego?